Pontfaverger-Moronvilliers
Pontfaverger-Moronvilliers [pɔ̃favɛʁʒe mɔʁɔ̃vilje](info) ìsch a frànzeescha Gmainda mìt 1.739 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Region Grand Est. D’ Gmainda gheert zem Arrondissement Reims un zem Kàntoon Mourmelon-Vesle et Monts de Champagne. D’ Iiwoohner nänna m’r Pontfabriciennes [pɔ̃fabʁisjɛn](info) (fìr d’ Fràuija) un [pɔ̃fabʁisjɛ̃](info) (fìr d’ Manner).
Pontfaverger-Moronvilliers | ||
---|---|---|
Region | Grand Est | |
Département | Marne | |
Arrondissement | Reims | |
Kanton | Mourmelon-Vesle et Monts de Champagne | |
Kommünàlverbànd | Grand Reims | |
Koordinàte | 49° 18′ N, 4° 19′ O | |
Heche | 89–240 m | |
Flech | 31,52 km2 | |
Iiwohner | 1.739 (1. Jänner 2020) | |
Bevelkerungsdicht | 55 Iiw./km2 | |
Code Postal | 51490 | |
INSEE-Code | 51440 |
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
wu ’s lììgt
änderePontfaverger-Moronvilliers lììgt äbba 17 Kilomeeter oscht-nordeeschtlig vu Reims àn dr Suippe. Umgaa wìrd Pontfaverger-Moronvilliers vu da Nochbergmainda Aussonce ìm Norda, Bétheniville ìm Oschta, Saint-Hilaire-le-Petit ìm Oschta un Süüdoschta, Saint-Martin-l’Heureux ìm Süüdoschta, Prosnes ìm Süüda, Beine-Nauroy ìm Süüdwäschta so wia Selles ìm Wäschta.
G’schìcht
ändereMoronvilliers ìsch ìm Äärschta Waltkriag vollschtandig zärschteert worra.[1] Ìm Oktoower 1915 hann d’ diitscha Truppa doo Gìftgààs iig’sätzt.[2]
wia d’ Beväälkerung äntwìckelt hàt
ändereJoohr | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2018 |
Iiwoohner | 1221 | 1374 | 1437 | 1390 | 1397 | 1376 | 1519 | 1751 |
Kwalla: Cassini un INSEE |
wàs doo z’ sah ìsch
ändere- d’ reemisch-kàthoolischa Liawafràuikìrìch (église Notre-Dame) z’ Pontfaverger[3] ìsch ìm Schtiil Art déco bàuija worra.[4] D’ 14 Glààsfanschter mìt’m Kriizwaag druff, wo dr Elsasser Jacques Grüber ànna 1924/25 g’moolt hàt, sìnn àls Histoorisch Dankmol vu nàzionààler Bediitung klàssifiziart;[5] Àui dr Tàuifäcka so wia d’ Schtaischtàtüüta vu dr Jumpfra Mària-n-üss’m 16. Joohrhundert sìnn àls Histoorischa Dankmooler vu nàzionààler Bediitung iig’schtuuft.[6][7] Dr Holzkrüzifix üss’m 16. Joohrhundert ìsch àls Histoorisch Dankmool vu regionààler Bediitung iig’schtuuft.[8]
- a Kriagsdankmool fìr d’ Soldààta vum Diitsch-Frànzeescha Kriag eehra[9]
- a Kriagsdankmool fìr d’ Soldààta vum Äärschta Waltkriag. Uff dr Vorsitta-n-ìsch a Bronzaschtàtüüta vu’ma g’schtoorwana Soldààt, wo vu’ma Laichatüach g’däckt ìsch. D’ Schtàtüüta hàt dr Bìldhàuijer Jules Visseaux üss Carignan g’màcht. S’ Dankmool ìsch àm 19. Àwrìl 1925 iig’wäijt worra.[10][11][12]
- a diitscher Soldààtafrììdhoof vum Äärschta Waltkriag. Ar ìsch ànna 1915 ärschtällt worra. Doo sìnn 1613 Soldààta beardigt; bii dana sìnn 121 unbekànnta Soldààta.[13]
-
d’ Suippe z’ Pontfaverger-Moronvilliers
-
dr Dorfplàtz mìt dr Liawafràuikìrìch un em Roothüüs
-
d’ Süüdfàssààda vu dr Liawafràuikìrìch
-
s’ Kriagsdankmool vu dr Diitsch-Frànzeescha Kriag
-
s’ Kriagsdankmool vum Äärschta Waltkriag
-
dr Iigàng vum diitscha Soldààtafrììdhoof
-
uff’m diitscha Soldààtafrììdhoof
Lüag àui
ändereLìteràtüür
ändere- Gabriel Lhote: Pontfaverger de 1900 à 2006. Hrsg.: Gmaindaverwàltung Pontfaverger-Moronvilliers. 2007, ISBN 978-2-7466-0120-8 (französisch, 134 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- Charles Nicol: Étude historique sur Pontfaverger et les communes environnantes. Impr. de l’Indépendant Rémois, 1895, OCLC 249834189 (französisch, 373 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
Weblìnks
ändere- Offiziälla Websitta vu dr Gmaindaverwàltung (frànzeesch)
- Schtàtistik ìwwer d’ Gmainda Pontfaverger-Moronvilliers biim INSEE (frànzeesch)
- Schtàtistik ìwwer d’ Gmainda Pontfaverger bii data.gouv.fr (frànzeesch)
- Informàzioona ìwwer d’ Gmainda Pontfaverger-Moronvilliers bii LdH/Cassini/INSEE (frànzeesch)
Ainzelnoohwiisa
ändere- ↑ Jean-Pierre Husson: Les 7 villages détruits de la Marne. Schüalàkàdemii Reims, archiviert vom Original am 29. Februar 2024; abgruefen am 29. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Dia Informàzioon ìsch üss’m Àrtìkel Pontfaverger-Moronvilliers ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ Yydrag zue Église de Notre-Dame, Pontfaverger uf gcatholic.org (englisch)
- ↑ À Pontfaverger, l’église Art déco intéresse les associations de patrimoine. In: L’Union. 26. September 2016, abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
- ↑ 14 verrières : Stations du chemin de croix (Les) ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Vierge ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Fonts baptismaux ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Statue : Christ en croix ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Martine Aubry: France (Marne) PONTFAVERGER-MORONVILLIERS (51490). In: Les monuments aux morts : France - Belgique - autres pays. Üniwärsiteet Lille, 30. Oktober 2021, abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Béatrice Keller: Le gisant de Pontfaverger-Moronvilliers. In: Front de Champagne. 14. März 2014, archiviert vom Original am 18. April 2023; abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Le monument aux morts de Pontfaverger-Moronvilliers (Marne). Reimser Schüalàkàdemii, archiviert vom Original am 28. Februar 2024; abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Béatrice Keller, Alain Choubard: France (Marne) : PONTFAVERGER-MORONVILLIERS (51490). In: Les monuments aux morts : France - Belgique - autres pays. Üniwärsiteet Lille, 6. April 2018, abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Le cimetière militaire allemand de Pontfaverger-Moronvilliers (Marne). Schüalàkàdemii Reims, archiviert vom Original am 28. Februar 2024; abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).