Ville-en-Tardenois
Ville-en-Tardenois | ||
---|---|---|
Region | Grand Est | |
Département | Marne | |
Arrondissement | Reims | |
Kanton | Dormans-Paysages de Champagne | |
Kommünàlverbànd | Grand Reims | |
Koordinàte | 49° 11′ N, 3° 48′ O | |
Heche | 121–239 m | |
Flech | 11,20 km2 | |
Iiwohner | 642 (1. Jänner 2020) | |
Bevelkerungsdicht | 57 Iiw./km2 | |
Code Postal | 51170 | |
INSEE-Code | 51624 | |
Website | mairie-ville-en-tardenois.fr | |
a Blìck uffs Dorf Ville-en-Tardenois |
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
Ville-en-Tardenois [vil‿ɑ̃ taʁdənwa](info) ìsch a frànzeescha Gmainda mìt 642 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Regioon Grand Est (vor 2016: Champagne-Ardenne). Sa gheert zem Arrondissement Reims un zem Kàntoon Dormans-Paysages de Champagne. D’ Iiwoohner nännt m’r Tardenevilliennes (fìr d’ Fràuija) un Tardenevilliens (fìr d’ Manner).
wu dr Nàmma har ìsch
ändereDr frànzeescha Nàmma Tardenois bediitet woohrschiins „Ardenna-Wàldkopf“. Dàs äntschprìcht woohrschiins dr kältischa-n-Üssdruck tau ardouina un dr làtiinischa-n-Üssdruck testa ardenensis.[1]
Ìn dr Frànkazitt ìsch a Gràfschàft Tardenois gsìì, wo ànna 853 uff Làtiinisch pagus Tardinisus gnännt worra ìsch.[2] S’ Gebiat vu dr Grààfschàft hàt züa da Bìschtìmmer Reims un Soissons gheert. Ànna 1192 ìsch s’ Dorf uff Làtiinisch Villa Tardini gnännt gsìì.[3]
wu ’s lììgt
ändereVille-en-Tardenois lììgt äbba 18 Kilomeeter süüdwäschtlig vu Reims, unwitt vu dr Granz zem Département Aisne. Umgaa wìrd Ville-en-Tardenois vu da Nochbergmainda Lhéry ìm Norda un Nordwäschta, Poilly ìm Norda un Nordoschta, Sarcy ìm Nordoschta, Chambrecy ìm Oschta, Champlat-et-Boujacourt ìm Süüdoschta, Jonquery ìm Süüda so wia Romigny ìm Wäschta.[4]
G’schìcht
ändereÌm Äärschta Waltkriag ìsch s’ Dorf vollschtandig zärschteert worra.[5] Àm 18. Àuigscht 1918 ìsch dr Ort bùmbàrdiart worra.[6] Àm 1. Oktoower 1920 ìsch s’ Dorf mìt’m Kriagskriiz 1914–18 üsszaichent worra.[7] D’ Gmainda Saint-Mandé bii Pàriis hàt biim Wììderuffbàui vu Ville-en-Tardenois finànziäll mìtg’hulfa.[5]
wia d’ Beväälkerung äntwìckelt hàt
ändereJoohr | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2018 | |
Iiwoohner | 354 | 363 | 318 | 332 | 530 | 550 | 542 | 652 | |
Kwalla: Cassini un INSEE |
wàs doo z’ sah ìsch
ändere- d’ romàànischa, reemisch-kàthoolischa Laurentiuskìrìch (Saint-Laurent) üss’m 12. un 13. Joohrhundert ìsch zitter 1919 bii da Histoorischa Dankmooler vu nàzionààler Bediitung klàssifiziart.[8] Ìn dr Kìrìch sìnn mehrera Objakta bii da Histoorischa Dankmooler vu nàzionààler Bediitung klàssifiziart: Dr Hàuiptàltààr üss Màrmoor mìt siim Tàbernààkel üss’m 18. Joohrhundert,[9] dr Grààbschtai fìr d’ Famìlia Baudier üss’m Joohr 1637[10] un dr Grààbschtai fìr dr Claude Baudier un d’ Catherine Detouf üss’m Joohr 1647.[11] Üsserdam sìnn a Sìlwerkälch üss’m 18. Joohrhundert[12] so wia zwai Holzschtüahla üss’m 18. Joohrhundert[13] bii da Histoorischa Dankmooler vu regionààler Bediitung iig’schtuuft.
- s’ Kriagerdankmool üss’m Joohr 1923, fìr d’ gschtoorwana Soldààta vum Äärschta un Zwaita Waltkriag so wia vum Àlgeeriakriag eehra. D’ Schtàtüüta vum Bìldhàuijer Paul Warner zaigt a frànzeescher Soldààt vum Äärschta Waltkriag, wo d’ Lischta vu da Gschtoorwana düat grüassa. Uff’m Dankmool ìsch a Gücka (Sìmbool vum frànzeescha Pàtriotìschmus), wo vor dr Siigsunna düat sìnga.[14][15][16][17] Dr Histooriker Alain Choubard hàt s’ Wark bii da „500 scheenschta Kriagerdankmooler ìn Frànkrììch“ glischtet.[18]
-
d’ Laurentiuskìrìch
-
d’ Oschtfàssààda vu dr Kìrìch
-
d’ Wäschtfàssààda vu dr Kìrìch
-
dr schpeetromàànischa Wäschtportààl
-
dr Choor ìn dr Kìrìch
-
d’ Oschtiifàhrt ìns Dorf
-
d’ Wäschtiifàhrt ìns Dorf
-
s’ Kriagerdankmool
-
a gnàuijer Blìck uffs Kriagerdankmool
-
s’ Bìrgermaischteràmt
Wìrtschàft
ändereD’ Gmainda Ville-en-Tardenois gheert zem Wiibàuigebiat Champagne,[19] àwwer ’s ìsch uff’m Gmaindabooda kää Raabgebiat z’ fìnda.[20]
Lüag àui
ändereWeblìnks
ändere- Offiziälla Websitta vu dr Gmaindaverwàltung (frànzeesch)
- Schtàtistik ìwwer d’ Gmainda Ville-en-Tardenois biim INSEE (frànzeesch)
- Schtàtistischa Dààta-n-ìwwer d’ Gmainda Ville-en-Tardenois, wo düü ufflààda kààsch bii data.gouv.fr (frànzeesch)
Ainzelnoohwiisa
ändere- ↑ A. de Vertus: Fère-en-Tardenois et ses environs. 1989 (französisch, 120 S., Erstausgabe: 1864).
- ↑ Abbé Pécheur: Mémoire sur la cité des Suessions. In: Bulletins de la société historique de Soissons. Band 7/2, 1876, S. 165–378 (242) (französisch, archive.org).
- ↑ Kopiààlbüach B vum Kàpitel vum Reimser Mìnschter, f° 15 v°.
- ↑ Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Ville-en-Tardenois ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ 5,0 5,1 Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Ville-en-Tardenois ìn dr frànzeescha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ 13 août 1918 : bombardement aérien sur Ville-en-Tardenois. In: L’Histoire en rafale. L’Union, archiviert vom Original am 4. Oktober 2023; abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Journal officiel. 3. Oktober 1920, S. 14741 (französisch).
- ↑ Eglise Saint-Laurent ìn dr Base Mérimée vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ autel (maître-autel) avec tabernacle ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ plaque funéraire de la famille de Baudier ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ plaque funéraire de Claude de Baudier ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Calice ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ deux stalles ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Monument à Ville-en-Tardenois. In: Les monuments aux morts : France – Belgique – autres pays. Üniwärsiteet Lille, abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Monument aux morts de Ville en Tardenois (Marne). Schüalàkàdemii Reims, abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Le poilu de Ville-en-Tardenois. In: L’Union. 6. August 2014, abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Béatrice Keller: Ville-en-Tardenois : le coq et le Poilu. In: Front de Champagne. 29. August 2015, abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Alain Choubard: L’histoire des 500 plus beaux monuments aux morts de France (= Les 500 plus beaux). Éditions Christine Bonneton, Clermont-Ferrand 2014, ISBN 978-2-86253-626-2, S. 126 (französisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- ↑ Aire géographique Champagne blanc. In: Guide des vins et des vignes de France. Abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ lüag INSEE