E

Ee

E bzw. e isch e Buechstab un dr meist brucht Buechstab im dütsche Alphabet.

Gschicht

Proto-semitischr Mensch	Phönizischs He	Griechischs Epsilon	Etruskischs E	Latinischs E

Im proto-semitische Alphabet het des E en - möglicherwis betender - Mensch dargschtellt. Im phönizische Alphabet isch des Symbo abschtrahiert worre un het de Nôme He bekumme. Bi de Phönizier het de Buechschtab ä Loutwert [h].

D Grieche hen des He als Epsilon ybernumme. Bi de Übernohm hets sich de Luutwert gändert, wil d Vokalricheri griechisch Sproch numme mit Zeiche fyr Konsonante z schriibe, zue viili Mehrditigkeite gfiert hätti. D Grieche hen de Buechstab, bnutzt um e [e] zue schriibe. Am Aafang no nooch links orientiert, isch de Buechstab mitem Wechsel vun de Schriibrichtung uf links nooch rechts gspiegelt worre.

D Etrusker hen des frühgriechischi Epsilon ybernumme, ohne s zue modifiziere. De Buechschtab isch drno vun de Römer ybernumme worre, die hen später s Ussähne on s griechischi opasst.

Weblink

 Commons: E – Sammlig vo Multimediadateie