Œ

Œœ

Dr Buechschtabe Œ, Chliibuechschtabe œ, isch e Ligatur us O und E. Urschprünglich us em Mittellatiin schtammend, wird er hüt im Französische no verwendet. Siin Luutwert entschpricht dem vom düütsche Umluut Ö.

Typografisch gseeh isch s E nöd über s O gwanderet und isch wie bim Ö zu zwei diakritische Pünkt schtilisiert worde, sondern isch siitlich mit em O (OE → Œ) verschmulze.

Πin Computertexte

Im Zeichesatz ISO 8859-1 (Latin-1) isch er nöd vorhande – wohl aber im DEC Multinational Character Set. Au i de Zeichensätz Windows-1252 und ISO 8859-15 (Latin-9) und in Unicode isch s Œ z finde.

In HTML chann mer Œ mit Œ und œ mit œ kodiere.

In TeX und LaTeX wird s grosse Œ durch \OE und s chliine œ durch \oe dargschtellt.

Verwendig

• I dr Mathematik wird d Ligatur Œ als Abchürzig vom Uusdruck »ohni Iischränkig« verwendet.
• Im Düütsche gits s Fremdwort Œuvre (vo franz. Arbet f, Lebeswerch m).

Weblink

 Commons: Œ – Sammlig vo Multimediadateie

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Œ“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.