Owinge
Owinge (dt. Owingen) isch e Gmond im Bodeseekrais z Bade-Wirtteberg. D Gmond hot 4603 Iiwohner (Stand: 31. Dezember 2022). D Gmond ischt e staatlich anerkannter Erholungsort.
Wappe | Ditschlandkart | |
---|---|---|
| ||
Basisdate | ||
Bundesland: | Bade-Wirttebärg | |
Regierungsbezirk: | Dibenge | |
Krais: | Bodeseekrais | |
Heh: | 535 m i. NHN | |
Flech: | 36,7 km² | |
Iiwohner: |
4603 (31. Dez. 2022)[1] | |
Bevelkerungsdicht: | 125 Iiwohner je km² | |
Boschtlaitzahl: | 88696 | |
Vorwahl: | 07551 | |
Kfz-Kennzaiche: | FN | |
Gmeischlissel: | 08 4 35 047 | |
NUTS: | DE147 | |
Adress vun dr Gmaiverwaltung: |
Hauptstr. 35 88696 Owingen | |
Webpräsenz: | ||
Burgermaischter: | Henrik Wengert | |
Lag vun vo de Gmai Owinge im Bodeseekrais | ||
Geografi ändere
Owinge liit rund sechs Kilometer nerdlich vo Ibnerlinge im Hinterland vom Bodesee. Dr Bann bstoht us 52,9 % Landwirtschaftsfleche, 37,7 % Wald, 8,7 % Sidlungsflechi un 0,6 % sunschtiger Flechi.[2]
Nochbergmonde sin Stocke un Herdwãnga-Schäna im Norde, Frigginge un Holgebeäg im Oschte un Iberlinge im Side un Weschte.
Gmondsgliiderung ändere
Zue Owinge ghere d Ortsdoal Owinge, Billafinga (Billafingen), Hoabodma (Hohenbodman) un Dodderschdorf (Taisersdorf).
Gschicht ändere
Owinge isch zum erschte Mol gnennt wore anne 1134.
Iigmondunge:
Owinge un di drei iigmondete Ort hond zum Landkroas Iberlinge ghert, wo am 1. Jänner 1973 ufglest worre ischt.
Verwaltung ändere
Owinge het mit dr Stadt Iberlinge un dr Gmond Sipplinge e Verwaltungsgmondschaft veriibart.
Burgermoschter vo Owinge
- 1831–1842: Fidel Endres
- 1842–1869: Johann Storck
- 1870–1874: Josef Keller
- 1874–1896: Josef Endres
- 1896–1904: Gerhard Gams
- 1904–1929: Wilhelm Endres
- 1929–1945: Karl Mayer
- 1946: Edwin Lutz
- 1946–1969: Josef Fischer
- 1969–2001: Karl-Friedrich Reiner
- 2001–2009: Günther Former
- 2009–2010: Rudolf Fischer
- siit 2010: Henrik Wengert
Kultur un Bauwerk ändere
- Pfarrkirch [St. Peter un Paul (13./16. Jh., um 1740 barockisiert)
- Luegehof, vo 1771 bis 1826 Poscht- un Relaisstation vo de Öschtriichische Poscht an de Fernstreck Wien–Friiburg
- Markuskapell, Dodderschdorf (Gogge vo 1751)[5]
- Kapell St. Georg, Hoabodma
- Kapell St. Mauritius, Billafinga
- Johanneskirch
- Ruine Hoabodma (11. Jh.)
- Burgstall Kaplinz
- Burgstall Waldburg
- Schwäbisch-alemannische Fasnet mit de „Owinger Hexe“, de „Owinger Nebelspalter“, de „Steinbockzumft Dodderschdorf“, de „Narregsellschaft Billafinga“ (mit de Narrenfigur „Oahorn“) un de „Bodmer Trole“.
-
St. Peter un Paul
-
Markuskapell
-
St. Georg
-
St. Mauritius
-
Johanneskirch
-
Ruine Hoabodma
-
Steinbockzumft
Dialekt ändere
Dr Dialäkt vu Owinge ghert zum Bodeseealemannisch.
Weblink ändere
Fueßnote ändere
- ↑ Statistisches Landesamt Baden-Württemberg – Bevölkerung nach Nationalität und Geschlecht am 31. Dezember 2022 (CSV-Datei).
- ↑ Statistisches Bundesamt: Bodenfläche nach Art der tatsächlichen Nutzung - Stichtag 31.12. - regionale Tiefe: Gemeinden, Samt-/Verbandsgemeinden (bis 2011)
- ↑ 3,0 3,1 Historisches Gemeindeverzeichnis für die Bundesrepublik Deutschland. Namens-, Grenz- und Schlüsselnummernänderungen bei Gemeinden, Kreisen und Regierungsbezirken vom 27.5.1970 bis 31.12.1982. W. Kohlhammer, Stuttgart / Mainz, ISBN 3-17-003263-1, S. 503.
- ↑ Historisches Gemeindeverzeichnis für die Bundesrepublik Deutschland. Namens-, Grenz- und Schlüsselnummernänderungen bei Gemeinden, Kreisen und Regierungsbezirken vom 27.5.1970 bis 31.12.1982. W. Kohlhammer, Stuttgart / Mainz, ISBN 3-17-003263-1, S. 546.
- ↑ Angelika Thiel: Taisersdorf anno dazumal. In: Südkurier vom 3. Juli 2010.