Interpretatio Graeca

Interpretatio Graeca isch e Bigriff us de Religioforschig. Er isch noch em Uusdrugg Interpretatio Romana bildet, wo de römisch Schriftsteller Tacitus i de Germania bruucht, woner di germanische Alcis mit de Dioskure vergliicht.

Scho i de Bronzezitt isch de Bruuch entstande, i Wörterliste Götternäme wie gwönlichi Wörter z öbersetze. S ältiste Zügnis bi de Grieche sind d Historie vom Herodot, wo d Religioone vo merere Völker bischribe wered, wi die vo de Ägypter, Araber, Babylonier oder Skythe. Debii isches nöd immer offesichtlich, wege wa zwai Gotthaite mitenand vergliche wore sind. Da cha ahand vo de Funktion, vom Attribut oder Aigeschafte aber au ahand vo de Role wone Gotthait i Mythe ininnt oder well de Kult und d Ritual vo zwai Gotthaite sich starch ggliche hend. Die Gliichige sind nöd kanonisch greglet gsii und onöd konsequent, de Mithras het so chöne mit Apollon aber au mit Helios öbersetzt were chöne. Mengisch isch onöd bikannt, weli iihaimisch Gotthait mitem griechische Name gmaint isch.

D Interpretatio het nonöd bidüttet, as di baide Gotthaite as identisch bitrachtet wore sind. Woll aber isches nodisno zu Aagliichige choo bis zonere Verschmelzig, wa bsundrigs i de Röömische Religio passiert isch. Trotzdem hend sich alti iihaimischi Züüg ghalte, wi bim Mars oder anderne Gotthaite.

Personenäme

ändere

I de Antiki sind mengisch au Personenäme öbersetzt wore. So het sich de Chaiser Vaballathus "Gschengg vo de Allat", de Soo vo de Zenobia uf griechisch Athenodorus "Gschengg vo de Athene" gnennt. De Herodot degege het di gliich Göttin mit de Aphrodite gliichgsetzt. Inere lykische Bilingue haisst de gliich Maa uf Lykisch Natrbbijẽmi "Ggee vom Natri", uf Griechisch aber Apollodotos "Ggee vom Apollon". Mengisch chunnts au vor, as de Vatter miteme iihaimische Name a sim Soo sin Name uf Griechisch öbersetzt ggee hett.

Biispiil

ändere

Biispil vo de Interpretatio Graeca us de altgriechische Literatur und vo Inschrifte. Di römische Vergliich sind kanonisch gsii, die ägyptische hett zom Tail de Herodot aaggee, zom Tail sind si vo anderne antiike Quelle, di phönizische sind bikannt vor alem vom Philon vo Byblos und wenigi vo Inschrifte, di sykthische findet mer bim Herodot und di parthische zom Tail vo antiike Autore und Inschrifte, denn no arabischi, syrischi, mesopotamischi, chliiasiatischi, thrakischi und keltische maist us Notize bi verschidnige antiike Autore. D Näme wered i de Form aagge, wie si i de Gliichige vorchömed, Gliichsetzige, wo nume i de moderne Literatuur vorchömed wered nöd uufglistet.

Griechisch Röömisch Ägyptisch Phönizisch Voordere Orient Anatolisch Parthisch Skythisch anderi
Aphrodītē Venus   Astartē Alilāt (Araber)
Mylitta (Babylon)
  Anaïtis Argimpasa  
Apollōn Apollō Hōros Arsippos Nabou (Babylon) Natri (Lykie) Mithrās Oitosyros Belēn (Kelte)
Grannos (Kelte)
Arēs Mārs Sōs   Azīzos (Syrie)        
Artemis Diāna Boubastis   Nanaia (Babylon) Perasia (Kilikie)     Bendīs (Thraker)
Asklēpios Aesculāpius Imouthēs Esmounos          
Athēnā Minerva Nēith     Mālis (Karie, Lykie)    
Dēmētēr Cerēs Īsis            
Diōnē     Baaltis          
Dionȳsos Līber Osiris   Orotalt (Araber) Sabazios (Chliiasie)
Masaris (Karie)
     
Enyō Bellōna       (Kilikie)      
Gaiā Tellūs           Api  
Hēphaistos Volcānus Phthās Chousōr          
Hēraklēs Herculēs   Melikarthos   Sandēs (Kilikie) Artagnēs   Ogmios (Kelte)
Hermēs Mercurius Thōth Taautos Monimos (Syrie) Imbramos (Karer)      
Hestiā Vesta           Tabiti  
Kronos Sāturnus Kēb Ilos          
Poseidōn Neptūnus           Thagimasadās  
Zeus Iuppiter Amoun Baal
Adōdos
Bēlos (Babylon) Bagaios (Phryger) Ōromasdēs Pappaios  

Lueg au

ändere