La Sagne (frankoprovenzalisch [la sɛːɲ]) isch e Dorf und e bolitischi Gmai vom Kanton Nöueburg.

La Sagne
Wappe vo La Sagne
Wappe vo La Sagne
Basisdate
Staat: Schwiiz
Kanton: Nöieburg (NE)
Bezirk: (Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.)
BFS-Nr.: 6423i1f3f4
Poschtleitzahl: 2314
UN/LOCODE: CH SGN
Koordinate: 551465 / 209961Koordinate: 47° 2′ 20″ N, 6° 48′ 0″ O; CH1903: 551465 / 209961
Höchi: 1'039 m ü. M.
Flächi: 25.55 km²
Iiwohner: 1069 (31. Dezämber 2022)[1]
Website: lasagne.ne.ch
Miéville
Miéville

Miéville

Charte
Charte vo La SagneNöieburgerseeBielerseeMurteseeFrankriichKanton BärnKanton BärnKanton BärnKanton FriburgKanton FriburgKanton JuraKanton WaadtKanton WaadtKanton WaadtBoudryLa BrévineBrot-PlambozLe Cerneux-PéquignotLa Chaux-de-FondsLa Chaux-du-MilieuCorcelles-CormondrècheCornauxCortaillodLa Côte-aux-FéesCressier NEEngesLa Grande BérocheHauterive NELe LanderonLignières NELe LocleLes BrenetsMilvignesNeuenburg NEPeseux NELes PlanchettesLes Ponts-de-MartelRochefort NELa SagneSaint-Blaise NELa Tène NEValanginVal-de-Ruz NEVal-de-Travers NELes Verrières
Charte vo La Sagne
w

Geografi

ändere

La Sagne isch e Stroßedorf im eschtlige Vallée de la Sagne et des Ponts. Das Taal lyt hinder der vorderschte und höchschte Gebirgschetti vom Jura.

Zue dr Gmai ghere d Ortsdail Les Coeudres (1'012 m ü. M.), Le Crêt (1'032 m ü. M.), Miéville (1'037 m ü. M.), La Sagne-Eglise (1'039 m ü. M.), La Corbatière (1'080 m ü. M.) un Marmoud (1'026 m ü. M.). Dr Bann umfasst 60 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 37 Prozänt Wald un 3 Prozänt Sidligsflechi. D Nochbergmaine vu La Sagne sin La Chaux-de-Fonds, Le Locle, Les Ponts-de-Martel, Brot-Plamboz, Rochefort un Val-de-Ruz.

Gschicht

ändere

La Sagne isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1332 as la Sagne.

Syt 1648 isch Nöueburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöueburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.

Bevelkerig

ändere

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 1800 1989 1952 1785 1721 1565 1481 1505
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 1287 1061 1057 1061 984 929 902 997

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 24,8 Prozänt gläge.

Religion

ändere

36,9 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 32,3 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bolitik

ändere

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,7 Prozänt, CVP 4,0 Prozänt, FDP 39,1 Prozänt, Grüeni 10,9 Prozänt, PdA 0,2 Prozänt, SP 22,9 Prozänt, SVP 16,5 Prozänt.

Wirtschaft

ändere

La Sagne isch es Puuredorf; und es het dört chly Gwärb und Induschtry.

Sproch un Dialäkt

ändere

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 997 Yywohner 82,5 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 6,2 Prozänt Dytsch, 3,5 Prozänt Italienisch un 7,8 Prozänt anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[3][4]

Bilder

ändere

Literatur

ändere
ändere
  Commons: La Sagne – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

ändere
  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
  2. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  3. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  4. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176