Boudry
Boudry (uf Frankoprovenzalisch: [bwidriː]) isch e Gmai im Kanton Nöieburg.
Boudry | |
---|---|
Basisdate | |
Staat: | Schwiiz |
Kanton: | Nöieburg (NE) |
Bezirk: | (Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.) |
BFS-Nr.: | 6404 |
Poschtleitzahl: | 2017 |
UN/LOCODE: | CH BDY |
Koordinate: | 554239 / 200211 |
Höchi: | 460 m ü. M. |
Flächi: | 16.78 km² |
Iiwohner: | 6267 (31. Dezämber 2022)[1] |
Website: | www.boudry.ch |
Boudry | |
Charte | |
Geografi
ändereZue Boudry ghere näb em chlaine Märtfläcke Boudry d Sidlige Areuse (446 m ü. M.), Grandchamp (440 m ü. M.), Perreux (510 m ü. M.), Trois-Rods (515 m ü. M.), dr unter Dail vu Chambrelien (630 m ü. M.) un Champ du Moulin-Dessous (617 m ü. M.).
Dur s Gmeindgebiet flüsst d Areuse, wo i der ängge Schlucht es bar Wasserfäll het. S Land linggs vo der Areuse irere Mündig in Nöieburgersee mit em Dörfli Areuse und em em Flugplatz vo Nöieburg ghört zu Boudry.
Dr Bann bstoht us 13,3 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 81,3 Prozänt Wald, 4,4 Prozänt Sidligsflechi un 1 Prozänt sunschtigi Flechi.
D Nochbergmaine vu Boudry sin Cortaillod, La Grande Béroche, Val-de-Travers, Rochefort und Milvignes.
Gschicht
ändereAnne 1870 hän sich d Gmain Boudry un s Dorf Areuse zämmegschlosse. Boudry isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1278 as Baudri.
Syt 1648 isch Nöieburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon em Erschte abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöieburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöieburg blibe.
Bevelkerig
ändereQuälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]
Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
Yywohner | 1479 | 1608 | 1674 | 1672 | 1760 | 2190 | 2313 | 2261 |
Johr | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
Yywohner | 2356 | 2467 | 2625 | 3086 | 4372 | 4488 | 5163 | 5311 |
Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 6,2 Prozänt gläge.
Religion
ändere42,1 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 23,2 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).
Bolitik
ändereBi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,5 Prozänt, CVP 1,9 Prozänt, FDP 21,2 Prozänt, Grüeni 14,9 Prozänt, PdA 0,8 Prozänt, SP 18,7 Prozänt, SVP 33,2 Prozänt.
D Gmaindsbresidänti isch d Marisa Braghini (Stand 2019).
Wirtschaft
ändereBoudry het e grossi Flechi vo Räbbärge. Und i dr Gmeind sind Gwärbbetriib vo verschidene Branche.
Im Schloss vo Boudry isch s Museum für Wy und Räbbou.
Kultur
ändereZ Boudry isch s Musée de l’Areuse, es guet erhaltes alts Regionalmmuseum us em 19. Joorhundert.
Sproch un Dialäkt
ändereBi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 5311 Yywohner 90,5 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 5,3 Prozänt Dytsch, 1,1 Prozänt Italienisch un 3,1 Prozänt anderi Sproche.
Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn.[3][4]
Lüüt
ändere- Philippe Suchard (1797–1884), Schoggelafabrikant
Bilder
ändere-
Boudry
-
s Schloss
-
d Porte des Vermondins
Literatur
ändere- Germain Hausmann: Boudry. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Weblink
ändereFuessnote
ändere- ↑ Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )
- ↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
- ↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176