Le Cerneux-Péquignot

Le Cerneux-Péquignot (Franc-comtois [i sɛrnœː / y sarni pɛkiˈɲɔ]) isch e Gmai vom Kanton Nöieburg.

Le Cerneux-Péquignot
Wappe vo Le Cerneux-Péquignot
Wappe vo Le Cerneux-Péquignot
Basisdate
Staat: Schwiiz
Kanton: Nöieburg (NE)
Bezirk: (Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.)
BFS-Nr.: 6434i1f3f4
Poschtleitzahl: 2414
Koordinate: 541309 / 207736Koordinate: 47° 1′ 5″ N, 6° 40′ 0″ O; CH1903: 541309 / 207736
Höchi: 1'088 m ü. M.
Flächi: 15.67 km²
Iiwohner: 316 (31. Dezämber 2021)[1]
Charte
Charte vo Le Cerneux-PéquignotNöieburgerseeBielerseeMurteseeFrankriichKanton BärnKanton BärnKanton BärnKanton FriburgKanton FriburgKanton JuraKanton WaadtKanton WaadtKanton WaadtBoudryLa BrévineBrot-PlambozLe Cerneux-PéquignotLa Chaux-de-FondsLa Chaux-du-MilieuCorcelles-CormondrècheCornauxCortaillodLa Côte-aux-FéesCressier NEEngesLa Grande BérocheHauterive NELe LanderonLignières NELe LocleLes BrenetsMilvignesNeuenburg NEPeseux NELes PlanchettesLes Ponts-de-MartelRochefort NELa SagneSaint-Blaise NELa Tène NEValanginVal-de-Ruz NEVal-de-Travers NELes Verrières
Charte vo Le Cerneux-Péquignot
ww

Geografi ändere

D Gmai lyt im Jura und a der Landesgränze zu Frankrych.

Le Cerneux-Péquignot umfasst näb em glychnamige Dorf (1'070 m ü. M.) d Wyler Bas du Cerneux (1'078 m ü. M.), Le Gigot (1'080 m ü. M.) un dr sidli Dail vu Le Prévoux (1'077 m ü. M.).

Dr Bann umfasst 61,3 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 31,9 Prozänt Wald un 6,7 Prozänt Sidligsflechi. D Nochbergmaine vu Le Cerneux-Péquignot sin La Brévine, La Chaux-du-Milieu un Le Locle im Kanton Nöueburg un Villers-le-Lac, Montlebon un Grand’Combe-Châteleu z Frankrych.

Gschicht ändere

Le Cerneux-Péquignot isch zum erschte Mol gnännt wore im 13. Johrhundert.

Syt 1648 isch Nöieburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöieburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.

Bevelkerig ändere

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 301 331 302 328 297 336 377 374
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 382 391 410 388 365 290 295 313

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 10,3 Prozänt gläge.

Religion ändere

53,2 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 20,5 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bolitik ändere

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 2,3 %, CVP 3,1 %, FDP 35,5 %, Grüeni 10,7 %, PdA 1,6 %, SP 19,5 %, SVP 23,3 %.

Wirtschaft ändere

Im Dorf sind s Puure und d Waldarbet die wichtigschte Wirtschaftszweig. Das gseht men au ganz schön im Bildi uf em Gmeindwappe.

Sproch un Dialäkt ändere

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 313 Yywohner 91 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 5 Prozänt Dytsch, 0,3 Prozänt Italienisch un 3,6 Prozänt anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[3][4]

Literatur ändere

Weblink ändere

  Commons: Le Cerneux-Péquignot – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote ändere

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2021. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2021 zusammengefasst. Abruf am 13. März 2023
  2. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  3. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  4. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176